شرحی بر زیارتنامه مادر امام زمان روحی‌فداه
محقق و شاعر ولائی : حجت الاسلام آقای ابوالفضل سبزی زید عزه
دعای بعد از زیارت بانو ملیکا
بسم‌الله الرحمن الرحیم
یا صاحب الزمان! آقا جان مهربانم، این نوشتار به مادر معصومۀ شما تعلق دارد، پس خودتان در همه امور و در این نگارش یاری‌ام کنید...
مادر خورشید
سایه در سایۀ شب، جلوه گر خورشیدی
چون گوهر در دل تاریک سحر تابیدی
چهره در چهره‌ی خورشید تبسّم کردی
گل خورشید بغل کرده و خود ناهیدی
دختر قیصر روم از نسب شمعونی
همچو باران به دل بحر بقا باریدی
دُرّ پنهان که به جان عطر سلیمان داری
سال‌ها در صدف پاک زمان خوابیدی
ناگهان همچو گل اندر بغل شاهد عشق
از مسیحا بدمیدی و جهان کاویدی
تا گلستانِ محمّد بر تو پیدا شد
لاله بودی و چو نرگس به رخش خندیدی
دختر شاه بُدی کز ادبت در برِ ماه
چهره بر خاک قدوم پسرش سابیدی
هرچه دُر بود فرو ریختی و در شب نور
تا ابد بر رخ ماه حسنش بالیدی
جان خود را چو گلی پرپر عشقش کردی
هر ورق را به دو صد شور سرش پاشیدی
جمعِ در یک نفر آمد همه خوبیها
وآن نفر را تو شدی مادر و خوش زاییدی
سبزی از مهر شما نوکر مهدی‌ات شد
که به ما مادری و در دل ما جاویدی
(شعر از ابوالفضل سبزی)
«السَّلامُ عَلَىٰ رَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ الصَّادِقِ الْأَمِينِ، السَّلامُ عَلَىٰ مَوْلانا أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ، السَّلامُ عَلَى الْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ الْحُجَجِ الْمَيامِينِ...»
سلام و درود بر پیامبر راستین و امین خدا و آل پاک آن عزیز باد، سلام بر مولای ما امیر مؤمنان و سلام بر تمام امامان پاک و طاهر و حجتهای با برکت خدا...
سلام، نشانه دوستی است، نشانه تسلیم و بندگی و نشانه صلح و ایمان است. سلام، کلید گشایش حرفهای زیبا و برات ورود در دارالسلام و خانه مهر و محبت و دوستی است. زیارتنامه‌های ما با سلام شروع شده و با درود و تحیات همراه است، از این رو کسی که زیارتنامه میخواند غرق سلام و محبّت اهل بیت میشود زیرا جواب سلام واجب است و اهل‌بیت بهترین عمل کنندگان به دستورات اسلام‌اند و به یقین جواب سلام ما را می‌دهند.
اهل بیت لسان الله هستند، در واقع اگر اهل بیت به ما سلام بدهند گویا خدا به ما سلام داده است و کسی که خدا و اهل بیت بر او سلام و درود می‌فرستند از تاریکی به سوی نور هدایت میشود زیرا این تصریح قرآن است که میفرماید : « هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُؤمِنِينَ رَحِيمًا »؛ «او كسى است كه بر شما درود و صلوات مى‌فرستد و فرشتگان او نيز بر شما درود مى‌فرستند تا شما را از تاريكى‌ها به سوى نور در آورند و او به مؤمنان مهربان است.»
بعد از سلام بر پیغمبر رحمت و اهل بیت سلام به مادر امام عصر با این عبارت شروع میشود:
«السَّلامُ عَلَىٰ والِدَةِ الْإِمامِ...»
سلام بر مادر امام زمان، سلام بر کسی که اسرار فرمانروای دانای عالم به او سپرده شده، و این توفیق را پیدا کرده که مادر امام عصر روحی فداه باشد؛
«السَّلامُ عَلَىٰ والِدَةِ الْإِمامِ، وَالْمُودَعَةِ أَسْرارَ الْمَلِكِ الْعَلَّامِ، وَالْحامِلَةِ لِأَشْرَفِ الْأَنامِ...» بزرگترین افتخار حضرت نرجس این است که توفیق یافته مادر حجت خدا حضرت ولی عصر روحی فداه باشد؛ امام زمان آرزوی تمام انبیاء و اولیاء الهی است و به قول معروف «آنچه خوبان همه دارند تو یک جا داری»، او تجلی تمام پیامبران و امامان و خوبان عالم است به همین جهت لقب آن حضرت «اشرف الانام» است، حال حضرت نرجس این افتخار را دارد که مادر چنین وجود مبارکی است.
در واقع گوهر نابی که به حضرت نرجس داده شده گوهری برگزیده شده از میان تمام انبیاء و اولیاء الهی است و همان طور که در حدیث معراج آمده: «وَ اَلْحُجَّةُ اَلْقَائِمُ كَأَنَّهُ اَلْكَوْكَبُ اَلدُّرِّيُّ فِي وَسْطِهِمْ» آن حضرت همچون ستاره‌ای درخشان در میان انوار الهی میدرخشد. حال این گوهر که تمام زیبارویان و نیک‌دلان و خسروان عالم هستی جا دارد به دیدار رخش، ردا دراندازند و قالب تهی کنند و جان بازند در دامن این مادر عزیز جای گرفته است.
«وَالْمُودَعَةِ أَسْرارَ الْمَلِكِ الْعَلَّامِ»؛
سلام بر کسی که اسرار خداوند دانا به او سپرده شده است .
این عبارت نشان دهنده جایگاه با عظمت مادر امام زمان روحی فداه است؛ سلام بر کسی که اسرار الهی به او سپرده شده یعنی قلب او ظرفی بسیار وسیع و گسترده است که جایگاهی برای اسرار اهل بیت شده است. امیرمؤمنان میفرمایند: «إنّ هذهِ القُلوبَ أوعِيَةٌ ، فخَيرُها أوعاها لِلخَيرِ»؛ «این دل‌ها ظرف هستند و بهترین دل آن دلی است که برای پذیرش خوبیها و حقایق، ظرفیت بیشتری داشته باشد». ما باید همواره در درگاه خدا عرض کنیم «رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي» و از خدا بخواهیم که دل ما را برای پذیرش معارف و حکمتهای الهی و شناخت اهل بیت وسعت بخشد.
اما مادر امام عصر روحی فداه جزء کسانی است که برای مادری حجت خدا انتخاب شده و دلش آنچنان وسعت دارد که معدن معارف و اسرار اهل بیت است.
السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الْمَرضِيَّةُ
حضرت ملیکا صدّیقه است؛ صدیقه یعنی وجودی که به تمام معنا اهل حقیقت و راستی و درستی است و کجی و دروغ در او وجود ندارد. حضرت نرجس با اقتدا به حضرت زهرا صدیقه است و تمام گفتار و رفتارش با رضای خدا تطبیق دارد. او مرضیه است یعنی خدا به تمام معنا از او راضی و از او و زندگی‌اش خشنود است. کسی که سال‌ها عمر خود را در انتظار سپری نموده و در طول این مدت، با تمام وجود، انتظار رسیدن به حجت خدا و وصال خاندان عصمت و طهارت را داشته و در این مسیر صبر نموده و از مسیر بندگی و اطاعت خدا خارج نشده قطعاً وجودش مرضیه خداست.
السَّلامُ عَلَيْكِ يَا شَبِيهَةَ أُمِّ مُوسىٰ
سلام بر بانویی که شبیه مادر حضرت موسی است .
مادر حضرت موسی بانویی پاک و صبور بود که خدا به او وحی نمود که موسی را از شر فرعونیان حفظ کند و برای آنکه جانش در امان بماند او را در صندوق بگذارد و داخل نیل بیندازد. او نیز بندگی خدا را نمود و به این وعده الهی عمل کرد و در مسیر رسالت و نبوت فرزندش صابره بود.
مادر امام زمان نیز محدثه بود، یعنی ملائکه با او سخن میگفتند و او از اخبار خودش و فرزندش باخبر بود. او از طریق همین اخبار غیبی می‌دانست که با وجود نازنین امام حسن عسکری ازدواج می‌کند و مادر حجت خدا حضرت مهدی ارواحنا فداه خواهد بود. او نیز مثل مادر موسی مجبور بود به شیوه‌های مختلف محافظ جان فرزندش از فرعونهای زمان باشد و او نیز مانند مادر موسی گاه به فراق فرزندش مبتلا میشد و در این جهت صبر مینمود به طوری که نقل شده است گاهی میدید که فرزندش در گهواره نیست و نگران میشد لذا به خدمت امام عسکری میرسید و از حال فرزندش جویا میشد؛ حضرت نیز با آرامش این حقیقت را یادآور میشد که جای نگرانی نیست ؛ زیرا فرشتگان آسمان آن حضرت را به آسمان برده‌اند تا از جمال او نور گیرند و به وجود او متبرک شوند. در این رابطه که حضرت نرجس به مادر موسی تشبیه شده نقل شده است:
حضرت حکیمه خاتون نقل میکنند: بعد از تولد حضرت صاحب‌الامر، امام حسن عسکری به من فرمود: «فرزندم را نزد من بیاور.» من آن حضرت را برداشتم و نزد امام حسن عسکری بردم، چون در مقابل پدر بزرگوارش رسید در حالی که در دستان من قرار داشت بر پدر بزرگوارش سلام کرد. سپس امام حسن عسکری او را از دست من گرفت و در آن حال، فرشتگانی به شکل پرنده بال‌های خود را بر سر آن حضرت گسترانیدند. امام حسن عسکری به یکی از آن پرندگان فرمود: «او را بردار و از وی محافظت کن و در هر چهل روز او را به سوی ما بازگردان.» پس آن پرنده، حضرت را برداشت و به سوی آسمان پرواز کرد و پرندگان دیگر، به دنبال او پرواز کردند. امام حسن عسکری فرمود: «مهدی جانم! تو را به آن کسی می‌سپارم که مادر موسی، فرزندش را به او سپرد.» در این هنگام حضرت نرجس خاتون شروع به گریه کردن نمود. امام حسن عسکری فرمود: «گریه نکن! او از غیر تو شیر نخواهد خورد و به زودی به سویت باز خواهد گشت همان طور که موسی به سوی مادر خود برگشت، و این همان قول خداوند که فرمود: «پس موسی را به مادرش برگرداندیم تا دیده مادرش به او روشن شود و اندوهگین نشود.» من پرسیدم: «این پرنده، چه بود؟!» حضرت فرمود: «او روح القدس بود.»
«وَابْنَةَ حَوارِيِّ عِيسىٰ»
سلام بر دختر حواری حضرت عیسی
حضرت نرجس از نسل شمعون حواری حضرت عیسی است. حواریون کسانی بودند که به دنیا و مال و مقام ظاهری آن پشت نموده و در مسیر بندگی خدا و پاکی خویش حرکت می‌کردند. آن‌ها همچون پروانگانی به گرد حضرت عیسی میگردیدند و طبق فرموده امام رضا چون روح خود را از آلودگی‌ها و رذائل پاک کرده و در پی پاکی و شایسته سازی دیگران نیز بودند به آن‌ها حواری میگفتند. شمعون بن حمون، ملقب به صفا (پطرس) یکی از این حواریون و دلدادگان عیسی بن مریم بود و در میان آن‌ها از دیگران شاخص تر بود و ریاست مؤمنان را بر عهده داشت و طبق برخی نقل‌ها از پیامبران الهی و وصّی عیسی بن مریم بود. زمانی که خداوند اراده کرد که عیسی را به آسمان ببرد، به او وحی کرد که نور الهی و حکمت و دانش کتاب خدا را به شمعون بن حمون الصفا، جانشین خود بر مؤمنان بسپارد و به این ترتیب، شمعون پیوسته به فرمان خداوند گوش فرا می‌داد و به کمک هدایت‌های عیسوی بنی‌اسرائیل را هدایت و با کفار مقابله مینمود. هر کس که شمعون را اطاعت کرد و دستوراتش را پاس داشت در زمرۀ مؤمنان و هر کس که به مخالفت با او برخاست در زمره‌ی کفار قرار داشت.
حضرت عیسی پیش‌بینی کرد که پس از وی مردم به سه گروه تقسیم می‌شوند که تنها پیروان شمعون از نجات یافتگانند. این سه گروه عبارتند از: مخالفان عیسی به ویژه یهودیان، طرفداران نظریۀ خدایی عیسی و طرفداران پیامبری مسیح، یعنی پیروان شمعون که در طریق هدایت باقی ماندند. شمعون صفا سرانجام در مسیر حق‌گویی و مبارزه با باطل به شهادت رسید.
حال از چنین شخصی که تحت تربیت خاص حضرت مسیح بوده و زندگی‌اش سراسر پاکی و معنویت بوده است فرزندی به دنیا آمده به نام ملیکا و خدا او را برای مادری حضرت حجت بن الحسن ارواحنا فداه انتخاب نموده است .
السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ
سلام برتو ای بانوی باتقوا و پاک.
مادران اهل بیت تمامی پاک و پرهیزکار بوده‌اند و همه آن‌ها از عالم ذر به عنوان بانوانی برگزیده انتخاب شده‌اند تا ظرف وجود نازنین معصومان باشند به همین جهت آن‌ها تمامی پاک و معصوم‌اند و در زیارت‌نامه‌ها به این حقیقت تصریح شده که آن‌ها ارحام مطهره هستند و هرگز آلودگی و گناه و معصیت نداشته‌اند .
«تقیه» یعنی وجودی که هر کاری را بر اساس تقوا و رضای خدا انجام میدهد و تمام امورش در مسیر تقوا تنظیم شده است و «نقیه» یعنی وجودی که از زشتی‌ها و پلشتی‌ها و گناهان، پاک و طاهر است.
السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ
سلام بر وجودى كه راضيه و مرضيه است
رضیه و راضیه یعنی کسی که تسليم پروردگار است و به تمام خواستههای الهی راضی است و هرگز در مقابل اوامر الهی ناخشنودی ندارد. و مرضیه یعنی وجودی که از هر جهت پسندیدۀ خداست و خداوند از او و اعمال او راضی و خشنود است، از این رو کسی که مرضیۀ خدا باشد در واقع تمام افکار و اعمالش درست و نیک و شایسته است.
السَّلامُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَنْعُوتَةُ فِي الْإِنْجِيلِ
سلام بر وجود مبارکی که در انجیل توصیف شده است
گاهی اوقات ما ذکر خیر کسی را مینماییم یا از کسی تعریف می‌کنیم این خیلی مهم نیست اما اگر خدا از کسی تعریف و تمجید نماید در واقع او شأن و جایگاهی والا دارد.
حضرت نرجس خاتون وجود نازنینی است که خدای عزیز قرن‌ها قبل از تولد آن بانو در کتاب انجیل مدح ایشان را نموده است. همه میدانیم که نام و یاد چهارده معصوم و بشارت ظهور پیامبر رحمت و مژده ظهور مصلح کل حضرت مهدی روحی فداه در کتابهای پیامبران گذشته آمده است و در این میان مسأله ظهور مصلح آخرالزمان از مهم‌ترین پیشگویی‌هایی است که در کتابهای آسمانی ذکر گردیده است. جالب اینجاست که از مادر حضرت مهدی روحی فداه نیز در برخی کتب آسمانی تجلیل شده که این فراز از زیارت به این حقیقت تصریح دارد.
الْمَخْطُوبَةُ مِنْ رُوحِ اللّٰهِ الْأَمِينِ، وَمَنْ رَغِبَ فِي وُصْلَتِها مُحَمَّدٌ سَيِّدُ الْمُرْسَلِينَ
سلام بر بانویی که او را برای امام عسکری از حضرت مسیح خواستگاری کردند و آقای پیامبران حضرت محمد مشتاق این وصلت بود .
حکایت خواستگاری و عقد و ازدواج بانو ملیکا در داستان زیبای آن حضرت نقل شده است. در مجموع این که بانویی با این تشریفات و برنامه‌های آسمانی به بیت امامت وارد شود و بالاترین شخصیت‌های عالم یعنی پیامبر رحمت و حضرت زهرا خواستگار او باشند و آن عزیز را برای پارۀ وجودشان امام حسن عسکری خواستگاری کنند، نشانگر جایگاه با عظمت آن بانوست. این که حضرت محمد خواهان این پیوند آسمانی بوده و به این پیوند علاقه و اشتیاق داشته و به زندگی و پیوند و تولد فرزندش حضرت مهدی بشارت داده نشان از مقام رفیع این بانوست. در واقع وجود مبارک پیامبر عزیز چون آگاه بوده که ثمرۀ این پیوند، طلوع خورشید مهدی آل محمد در سرای دنیاست به همین جهت همواره مشتاق این پیوند الهی بوده است.
وَالْمُسْتَوْدَعَةُ أَسْرَارَ رَبِّ الْعالَمِينَ
همان طور که گفته شد حضرت نرجس این افتخار را دارد که صاحب سرّ خاندان عصمت و طهارت باشد و قلب پاک و بزرگش محل سپردن اسرار اهل بیت گردد.
به طور کلی یکی از صفات پسندیدۀ انسانی، صفت امانت‌داری است تا جایی که دیگران نسبت به شخص امانت دار اعتماد کامل داشته باشند. حال بالاتر از امانت‌های ظاهری امانت‌های معنوی است، حضرت نرجس آنچنان مورد اعتماد خاندان عصمت و طهارت است که امانت‌دار آن بزرگواران به حساب آمده و سرّ مستودع خداوند به او سپرده شده است. یکی از مصادیق اسرار مستودعه، وجود نازنین حضرت ولی عصر روحی فداه است که سرّ نهان حضرت زهرا است و در دامان حضرت نرجس خاتون جای گرفته است.
السَّلامُ عَلَيْكِ وَعَلَىٰ آبائِكِ الْحَوارِيِّينَ
سلام بر تو و بر پدرانت که از حواریان بودند
بر اساس این فراز از زیارت، بسیار واضح است که پدران بانو ملیکا تمامی موحد و خداپرست و پیرو حضرت مسیح بوده‌اند. پیرامون جناب شمعون که وصی حضرت مسیح است در فرازهای قبل سخن به میان آمد.
السَّلامُ عَلَيْكِ وَعَلَىٰ بَعْلِكِ وَوَلَدِكِ
سلام بر تو و بر همسر و فرزندت
در این فراز، سلام به بانو در کنار سلام به دو امام معصوم قرار گرفته است.
سلام بر تو ای بانویی که افتخار همسری امام عسکری را پیدا نمودی و این سعادت نصیب تو شد که مادر حجت خدا و موعود تمام انبیاء باشی.
بسیار واضح است که در کنار امام بودن افتخار نیست بلکه همراهی با امام ارزش دارد، خیلی‌ها همسر پیامبر یا امام بوده‌اند ولی به این مقام معنوی دست نیافتند که در کنار پیامبر و امام معصوم به آن‌ها سلام و درود فرستاده شود و حتی چه بسا همسرانی بوده‌اند که از رحمت خدا دور گشته‌اند، اما شخصیتی مثل حضرت نرجس آنچنان با اهل‌بیت همراه شده که در معرض سلام و درود و تحیات خدا و اهل‌بیت و مؤمنان واقع شده است.
السَّلامُ عَلَيْكِ وَعَلَىٰ رُوحِكِ وَبَدَنِكِ الطَّاهِرِ
سلام بر تو و بر روح و بدن پاک و طاهرت
این فراز نیز دلیل دیگری بر پاکی، عصمت و طهارت حضرت نرجس است. به عقیده ما تمام مادران چهارده معصوم دارای عصمت بوده و از جانب پروردگار انتخاب شده بودند. زیرا خدای حکیم وقتی از آغاز آفرینش، مقدّر فرموده که این چهارده نور پاک برای راهنمایی و هدایت مردم به سوی بندگی و سعادت به دنیا بیایند حتماً بر اساس عدل و حکمتش مسیر آمدن آن عزیزان را هم تقدیر فرموده است. از این رو آن‌ها را در یک مسیر کاملاً طیب و طاهر وارد عالم دنیا نموده است به طوری که در زیارتنامه معصومان میخوانیم شما نوری در اصلاب شامخه و ارحام مطهره بودید، یعنی هم از طرف پدر و هم از طرف مادر نسب و شجره شما طیبه است. توضیح بیشتر این مطلب را در کتاب «شهربانو مادر امامان و بانوی ایران» نوشته‌ام.
أَشْهَدُ أَنَّكِ أَحْسَنْتِ الْكَفالَةَ، وَأَدَّيْتِ الْأَمانَةَ
گواهی می‌دهم که تو به خوبی کفالت نمودی و امانت را ادا کردی
در این فراز به دو نکته مهم از زندگی نورانی حضرت نرجس اشاره شده است؛ یکی کفالت نیکو و دوم ادای امانت؛ اما کفالت چه کسی؟ کفالت وجود مبارک امام زمان تاج انبیاء و اولیاء و وارث تمام پیامبران و امامان و آقای خوبان. هر مادری فرزندش را میوه جان خویش می‌داند و به بهترین نحو از او مراقبت می‌کند حالا وقتی گوهر آفرینش در دامن حضرت نرجس قرار گرفته و او نیز نسبت به این گوهر تابناک معرفت دارد به بهترین نوع ممکن مراقب آن وجود نازنین است و تمام وجودش را وقف رسیدگی به این گوهر الهی نموده و این امانت الهی را به بهترین شکل ممکن حفظ کرده است.
وَاجْتَهَدْتِ فِي مَرْضاةِ اللّٰهِ
و در مسیر رضایت خدا کوشیدی
همۀ انسانها تا در این دنیا هستند در تکاپوی رسیدن به خواسته‌ها و آرزوهای خویش هستند و در این مسیر حرکت میکنند. هر کس مشغول کاری است و همه به نوعی در حال تلاش و کوشش هستند اما خیلی از این تلاش‌ها در مسیر رضای خدا نیست. حتی خیلی‌ها سعی و همت والایی دارند و در مسیر خواستههای خود، نهایت تلاش و کوشش و جهاد را دارند اما اجتهاد و جهادشان در مسیر خشنودی خدا نیست. بسیار واضح است که اگر سعی و کوشش انسان در مسیر رضای خدا و امام زمان و همراه با تقوا و کاردرستی نباشد بی‌ارزش است. همان طور که امام صادق میفرمایند: «وَاعلَمْ أنّهُ لا يَنفَعُ اجتِهادٌ لا وَرَعَ فيهِ»؛ «بدان كه سخت‌كوشى در کار یا عبادت اگر با پارسايى و تقوا همراه نباشد، بی‌فایده است.»
بنابراین تلاش و جهادی ارزش دارد که در مسیر خدا باشد و حضرت نرجس زندگی‌اش، تلاش و مجاهدت در مسیر رضای خداست.
وَصَبَرْتِ فِي ذاتِ اللّٰهِ
و در طریق خدا صبر نمودی
به یقین صبری که برای خدا باشد خیلی گرانبهاست. حضرت زینب کبری نمونه صبر و بردباری است و چون صبرش در مسیر خدا و برای امام زمانش بوده تمام سختی‌ها و مصائب را زیبا می‌بیند و میفرماید: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا»
حال بانو ملیکا نیز صبر را در عمل به نمایش گذاشته است زیرا این بانو مجبور بوده بخشی از عمر خود را در قصری سپری کند که خیلی‌ها در مسیر عقیده و اندیشه زیبای او نبوده‌اند ولی در عین حال با آن‌ها صبر نموده و با متانت و اخلاق و مدارا این دوره را سپری کرده است.
جهاد صبر دیگر او صبر و انتظار او در دورانی است که آن بانو از محبوب خویش جداست و مجبور است فراق امام حسن عسکری را تحمل کند تا زمانی که به آن حضرت برسد.
و صبر مهم‌تر آن بانو زمانی است که در مراسم عقد و عروسی او، سه مرتبه زمین می‌لرزد و تخت واژگون میشود و مراسم عقد او به هم میخورد و برخی با کنایه و زخم زبان او را شر می‌خوانند ولی او صبر نموده و تحمل می کند و همچنان در طوفان حوادث منتظر رسیدن به حجت خدا می‌ماند.
و اما صبر و جهاد بالاتر او زمانی است که ناچار است در قالب اسیر خود را وارد اسراء نماید تا به این طریق به محبوب خویش دست یابد. آن حضرت با اینکه بانوی اول و شاهزاده است اما حاضر است برای رسیدن به حجت خدا و امام زمانش تمام شخصیت خود را پایین بیاورد و خود را در میان اسیران و کنیزان قرار دهد تا به این بهانه به امام خویش برسد. این صبر خیلی بزرگ و باعظمت است که شاهزاده باشی ولی در میان اسیران و فقیران قرار بگیری، کاخ نشین باشی ولی برای وصال مولا کوخ نشین گردی! این تواضع و صبر بانو نشانگر یقین کامل و اعتقاد درست ایشان به جایگاه امامت و ولایت است.
این حرکت بانو برای ما درس‌های زیادی دارد و رمزی برای وصال یار است. یکی از درس‌های اخلاقی این حرکت، این است که اگر خواهان وصال یاری باید از منیت‌ها و جاه و مقام ظاهری خویش بگذری. باید از لباس کبر و غرور و خودخواهی جدا شوی و در لباس تواضع به وصال محبوب برسی، باید در این خانه چون گدایان فروتن گردی تا حقیقت را دریابی. اگر خواهان وصال آقای عالم حضرت صاحب‌الزمان روحی‌فداه هستی باید صاف و ساده و خاکی شوی، گرد پایش شو تا بلندت کند، مگر نشنیده‌ای که فرموده‌اند: «مَن تَواضَعَ للّهِ رَفَعَهُ اللّهُ فَهُو في نَفسِهِ ضَعيفٌ وفي أعيُنِ النّاسِ عَظيمٌ»؛ «هر که برای خدا فروتنی کند خدا او را بالا می‌برد. چنین شخص همواره خود را کوچک می‌بیند اما خدا او را در چشم دیگران بزرگ می‌نماید.»
باید اسیر این خانه شد تا از همه چیز و همه کس آزاد شد، بانو ملیکه خود با این که ملیکه بود اما خود را خاکی در خانه‌ی اهل‌بیت نمود و مقامش آنچنان بالا رفت که اکنون بزرگان عالم باید به او متوسل شوند. او خود را اسیر عشق مولا نمود و با این اسارت به تمام خوبیها رسید و در آسمان عشق و بندگی پرواز نمود.
وَحَفِظْتِ سِرَّ اللّٰهِ وَحَمَلْتِ وَلِيَّ اللّٰهِ وَبالَغْتِ فِي حِفْظِ حُجَّةِ اللّٰهِ وَ رَغِبْتِ فِي وُصْلَةِ أَبْناءِ رَسُولِ اللّٰهِ
و راز خدا را حفظ نمودی و توفیق مادری ولیّ خدا را پیدا نموده و در حفظ حجت خدا تلاش کردی و همواره مشتاق وصال فرزندان رسول خدا بودی.
رمز سعادت انسان در شور و اشتیاق و شیدایی او نسبت به خاندان عصمت و طهارت است. هر چه انسان عشق و شیدایی‌اش به اهل بیت بیشتر باشد پیش خدا عزیزتر است، سعادت دنیا و آخرت در ارتباط و اتصال به اهل‌بیت است و خدا در قرآن کریم بر این امر مهم تأکید نموده و فرموده است: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَه لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» و امام صادق در رابطه با این آیه میفرماید: «وَ رَابِطُوا إِمَامَکُمْ الْمُنْتَظَر» منظور از ارتباط در این آیه یعنی با امام زمانتان ارتباط وپیوند داشته باشید.
ما همچون قطره بارانی هستید که اگر به دریای اهل‌بیت بریزیم ابدی می‌شویم اما اگر در برّ بیابان نفس خویش بیفتیم تبخیر شده و از بین می رویم.
حضرت نرجس هم پیوند ظاهری و همسری با امام عسکری داشته و هم پیوند معنوی و قلبی و ولایی برقرار نموده است . بسیار واضح است که پیوند حقیقی در ازدواج نیست ؛ زیرا چه بسیار زنانی بوده‌اند که توفیق همسری انبیاء و اولیاء الهی را پیدا کرده‌اند اما معرفت و ولایت آن عزیزان را نداشته‌اند. پس پیوند حقیقی همان پیوند معرفتی و مودّتی است که قرآن کریم به آن دستور داده و فرموده: «قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَی» و این پیوند محدود در ازدواج نیست و برای همگان ممکن است.
عارِفَةً بِحَقِّهِمْ، مُؤْمِنَةً بِصِدْقِهِمْ
کسی که به جایگاه و حق اهل‌بیت معرفت و به راستی آنان باور داشت.
ارزش هر انسانی به قدر معرفت و ایمان اوست، هرچه معرفت و باور انسان نسبت به خدا و اهل‌بیت بالاتر رود ارزشش نیز بالاتر می‌رود. در روایات شیعه و سنی این روایت نقل شده است که پیامبر عزیز فرموده‌اند: «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیةً»
در واقع کسی که این جلسه امتحان دنیا را ترک کند در حالی که امام زمانش را نشناخته باشد به مرگ جاهلیت مرده است یعنی گویا اصلاً دین و آیین اسلام را درک نکرده و با مردم نادان عصر جاهلیت تفاوتی ندارد اما در مقابل اگر معرفت حاصل شود کار به جایی می‌رسد که انسان به ملکوت عالم راه مییابد و حقایق را درک می‌کند و می‌بیند آنچه را که دیگران نمی‌بینند و می‌شنود آنچه را که دیگران نمی‌شنوند همان طور که امام زین العابدین میفرمایند: «حَتَّى تَخِرَقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ، فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِک» چشم دل و فهم و درک انسان پردهها و حجابهای نورانی و ظلمانی را در هم شکسته و به سرچشمه عظمت و کرامت دست مییابد و روح آدمی را در آستان قدسی پروردگار به پرواز در می‌آورد.
همچنین در روایت دیگر به صراحت میفرمایند: «إنَّکُم لَا تَکُونُونَ صَالِحینَ حَتّى تَعرِفُوا وَ لَاتَعرِفُوا حَتّى تُصَدِّقُوا وَ لَاتُصَدِّقُوا حَتّی تُسَلِّمُوا»
شما به مقام صلاح نمی‌رسید و صالح نمی‌شوید مگر اینکه معرفت پیدا کنید و معرفت پیدا نمی‌کنید مگر این که حقیقت را تصدیق کنید و حقیقت را تصدیق نمی‌کنید مگر اینکه بنده و تسلیم شوید.
وجود مبارک مادر امام عصر روحی فداه بحر معرفت بود و معرفتش را مستقیم از طریق خود اهل بیت و از طریق الهامات قطعی الهی به دست آورده بود و پس از پیوستن به اهل‌بیت، امام حسن عسکری او را به صورت ویژه تحت تربیت خاص خویش قرار داده و از کوثر بیکران خویش بهره‌مندش نموده بود. به عنوان نمونه امام عسکری از حضرت حکیمه خاتون عمه خویش خواستند تا معارف الهی را به ایشان فرا دهند. بنابراین حضرت نرجس عارفه‌ای بود با ایمان بود که حقیقت را تصدیق نموده و تسلیم اوامر الهی بود.
مُعْتَرِفَةً بِمَنْزِلَتِهِمْ
و از روی ایمان و یقین به جایگاه والای اهل بیت اقرار مینمود
یکی از کارهای پسندیده و ارزشمند، اقرار به حقیقت است. به عنوان نمونه زیارت آل یاسین یک اقرارنامۀ معرفتی برای منتظران و دوستداران امام عصر است که شایسته است منتظران با توجه کامل آن را بخوانند و در محضر خدا و امام عصر روحی فداه به این معارف الهی اقرار نمایند.
مُسْتَبْصِرَةً بِأَمْرِهِمْ بینا
و بصیر به امر امامت اهل‌بیت بود.
یکی از بهترین دعاها و تعقیبات نماز، دعای بصیرت است، آنجا که میگوییم «وَاجعَلِ النّورَ فِی بَصَری وَالبَصيرَةَ فِي دينی وَاليَقينَ فِي قَلبي وَالإخلاصَ فِي عَمَلي»؛ «خدایا دیده‌ام را روشن ساز و دینم را با بصیرت و بینش همراه کن و قلبم را پر از یقین فرما و عملم را برای خودت خالص کن»
در واقع آن چیزی که باعث یقین در قلب و اخلاص در عمل و رسیدن به کمالات روحی و معنوی میشود بصیرت و آگاهی است. انسانی که نسبت به امر امامت و ولایت بصیرت نداشته باشد نمی‌تواند در جلسه امتحان دنیا به سلامتی و عافیت خود را به بهشت مقصود برساند، در واقع نور امامت و ولایت است که انسان را از کوری و ظلمت نجات میدهد و به سعادت می‌رساند اما کسی که این نور را ندارد در ظلمات هوا و هوس خویش راه را گم می‌کند و به مقصود نمی‌رسد، همان‌طور که خدای عزیز میفرماید: «أَوْ كَظُلُمَاتٍ فِي بَحْرٍ لُجِّيٍّ يَغْشَاهُ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ مَوْجٌ مِنْ فَوْقِهِ سَحَابٌ ظُلُمَاتٌ بَعْضُهَا فَوْقَ بَعْضٍ إِذَا أَخْرَجَ يَدَهُ لَمْ يَكَدْ يَرَاهَا وَمَنْ لَمْ يَجْعَلِ اللهُ لَهُ نُورًا فَمَا لَهُ مِنْ نُورٍ»؛«همچون ظلماتى است در درياى عميق و متلاطم که موجى بزرگ آن را مى‌پوشاند، و روى آن موج، موج ديگرى می‌آید و بالاى آن ابرى است و ظلماتى تو در تو (كه شخص كافر در آن‌ها غرق شده است) و هر گاه دست خود را برآورد، آن را نمى‌بيند. آری! کسی كه خداوند برایش نورى قرار ندهد، هيچ نورى برایش نخواهد بود.»
امام صادق در تفسیر این آیه شریفه میفرمایند: «مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللهُ لَهُ نُوراً فَما لَهُ مِنْ نُورٍ أَیْ مَنْ لَمْ یَجْعَلِ اللَّهُ لَهُ إِمَاماً فِی الدُّنْیَا فَمَا لَهُ فِی الْآخِرَةِ مِنْ نُورٍ إِمَامٍ یُرْشِدُهُ وَ یَتَّبِعُهُ إِلَی الْجَنَّةِ»؛یعنی اگر کسی در این دنیا نور امامت را نداشته باشد در آخرت نیز این نور را ندارد تا به بهشت رهنمونش کند.
پس آن چیزی که ما را به بهشت می رساند بصیرت به مقام امام زمان روحی فداه و تبعیت از نور ولایت و امامت آن حضرت است.
مُشْفِقَةً عَلَيْهِمْ
غمخوار و دلسوز اهل بیت بود
این عبارت درس بزرگی برای محبّان و منتظران امام عصر روحی فداه است، کسانی که دم از مهر و محبّت اهل‌بیت و امام زمان می‌زنند باید این دلدادگی و عاشقی تا حدی باشد که دلشان هر لحظه برای آنان بتپد و برای مظلومیت و غربت آن عزیزان و به ویژه امام زمان مظلوم روحی‌فداه دل بسوزانند.
امام صادق پس از نماز خویش برای دل و دیدۀ چنین عاشقانی به صورت ویژه دعا می‌کرد و می‌فرمود: «وَ ارحَمْ تِلكَ الأعيُنَ الّتي جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا، وَ ارحَمْ تِلكَ القُلوبَ الّتي جَزِعَت وَ احتَرَقَت لَنا، وَ ارحَمْ تِلكَ الصَّرخَةَ الّتي كانَت لَنا، اَللّهُمَّ إنّي أستَودِعُكَ تِلكَ الأنفُسَ و تِلكَ الأبدانَ حَتّى تَروِيَهُم مِنَ الحَوضِ يَومَ العَطَشِ»؛ «خدایا اين چشم‌هايى كه از سر دلسوزى براى ما اشکهايشان جاری است و اين دل‌هايى كه در غم مصيبت ما بی‌تاب و سوزان است و اين ناله و شيون‌هايى كه براى ما بلند است را مشمول رحمت خويش بفرما. بار خدايا! من اين جان‌ها و اين پيكرها را به تو مى‌سپارم تا در آن روز تشنگى از حوض كوثر سيرابشان كنى».
و نیز می‌فرمودند: «نَفَسُ الْمَهْمُومِ لِظُلْمِنَا تَسْبِيحٌ وَ هَمُّهُ لَنَا عِبَادَةٌ وَ كِتْمَانُ سِرِّنَا جِهَادٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»؛ «نَفَس شخصی که برای مظلومیت ما غصه میخورد تسبيح خداست و اندوه او به خاطر ما عبادت است و پرده پوشى اسرار ما جهاد در راه خداست».
مگر میشود عاشق بود و مشفق نبود؟! مگر میشود دلداده بود و دل‌سوخته نبود؟! مگر میشود با معرفت بود و با محبّت نبود؟! معرفت بی محبّت همچون ریشه‌ای است که شکوفا نگشته و عاشق بی شفقت گنج نهانی است که پیدا نشده و دلداده‌ای که دل‌سوخته نیست دل بسته‌ای است که همراه نشده است.
یک عاشق منتظر با اقتدا به حضرت نرجس خاتون همواره در تب و تاب امام زمان خویش است، هیچ لحظه‌ای از یاد مولایش غافل نیست، دلش برای مظلومیت و غربت اربابش آتش گرفته و فهم و بصیرتش همراه با احساس و عاطفه و عشق و محبت است.
امکان ندارد کسی پنجرۀ دلش به روی امام زمانش باز شده باشد و از جام معرفت مولا چشیده باشد اما شیدا نباشد و کسی که شیدا شده چگونه می‌تواند در غم مولا بی‌تاب نباشد، مگر ممکن است کسی عاشق باشد ولی غمخوار امام زمانش نباشد...
به یقین این غمخواری و این شفقت و دل‌سوختگی بالاترین عبادت منتظران است.
مُؤْثِرَةً هَواهُمْ
و خواستۀ اهل‌بیت را بر خواستۀ خود ترجیح می‌داد
حضرت نرجس یک الگوی کامل برای دلدادگان و منتظران امام عصر است. کسی که می‌گوید: «من امام زمانی‌ام» باید خواستۀ امام زمانش را بر هوا و هوسش ترجیح دهد.
از امام صادق پرسیدند چرا شما دائم از سلمان فارسی به خوبی یاد می‌کنید و همواره ذکر خیر ایشان را به زبان دارید؟
حضرت فرمود: «لاَ تَقُلْ سَلْمَانُ اَلْفَارِسِیُّ وَ لَکِنْ قُلْ سَلْمَانُ اَلْمُحَمَّدِیُّ أَ تَدْرِی مَا کَثْرَةُ ذِکْرِی لَهُ؟ قُلْتُ لاَ قَالَ لِثَلاَثٍ أَحَدُهَا إِیثَارُهُ هَوَی أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ عَلَی هَوَی نَفْسِهِ وَ اَلثَّانِیَةُ حُبُّهُ اَلْفُقَرَاءَ وَ اِخْتِیَارُهُ لَهُمْ عَلَی أَهْلِ اَلثَّرْوَةِ وَ اَلْعُدَدِ وَ اَلثَّالِثَةُ حُبُّهُ لِلْعِلْمِ وَ اَلْعُلَمَاءِ إِنَّ سَلْمَانَ کَانَ عَبْداً صَالِحاً حَنِیفاً مُسْلِماً وَ ما کانَ مِنَ اَلْمُشْرِکِین»؛ «نگو سلمان فارسی، بگو سلمان محمدی، اما من به خاطر سه ویژگی سلمان همیشه از او یاد می‌کنم:
اول این که او خواسته‌ی امیرالمؤمنین را بر خواستۀ خود مقدم می‌داشت. دوم اینکه محرومان و فقرا را دوست داشته و بر ثروتمندان ترجیح می‌داد. و سوم اینکه همواره دوستدار علم بود و عالمان را گرامی می‌داشت، سلمان، عبد صالح خدا، حق گرا و مسلمان بود و از مشرکین نبود».
وَأَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكِ
گواهی می‌دهم در حالی از این دنیا رفتی که نسبت به دین و امامت معرفت و بصیرت داشتی.
انسان در این دنیا هر چه بالا و پایین برود و اوج و فرود داشته باشد اگر آخر کار با معرفت و محبت و ولایت امام زمانش از دنیا برود ارزش دارد و گر نه همه عمرش هدر رفته است. امیرمؤمنان که خودش حقیقت دین است وقتی خبر شهادتش را از پیغمبر رحمت شنید از کیفیت شهادت خویش سوال نکرد بلکه پرسید:
«ذَلِکَ فِی سَلَامَةٍ مِنْ دِینی؟» او خودش حقیقت دین و دلیل سلامت دین دیگران است اما برای اینکه به ما اهمیت زیبا زیستن و زیبا مردن را بفهماند می‌پرسد: آیا وقتی از دنیا می‌روم دل و دینم سلیم است؟ در واقع حضرت به ما یاد میدهد که دغدغه‌ی شما عاقبت به خیری و سالم زیستن و سالم پریدن باشد زیرا این دغدغۀ تمام انبیاء و اولیاء الهی بوده است. به عنوان نمونه در قرآن کریم آمده است که حضرت یعقوب به فرزندان خود سفارش کرد: « وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ»؛ «نمیرید مگر در حالی که تسلیم خدا و بنده او باشید» یعنی در حال بندگی بمیرید نه در حال نافرمانی و سرکشی، از این دنیا پر نکشید مگر با دل و جانی پاک و امام زمانی. اگر در این دنیا به ما صد تا لقب یا مدال یا لوح زرّین بدهند اما خروجی ما را امام زمان تأیید نکند تمام عمر ما ضایع شده است؛ از قدیم گفته‌اند «جوجه را آخر پاییز می‌شمارند» پس سعادت و شقاوت ما در لحظه رفتن روشن میشود، آیا در آن زمان حساس ما با لبخند و تأیید امام عصر جلسه دنیا را ترک می کنیم یا با قهر آن حضرت؟!
زندگی حضرت نرجس سراسر رضایت خداست به طوری که در این زیارتنامه گواهی می‌دهیم که ایشان تمام عمر خویش را با معرفت و بصیرت و رضایت مولای خویش سپری کرده است.
مُقْتَدِيَةً بِالصَّالِحِينَ راضِيَةً مَرْضِيَّةً تَقِيَّةً نَقِيَّةً زَكِيَّةً فَرَضِيَ اللّٰهُ عَنْكِ وَأَرْضاكِ، وَجَعَلَ الْجَنَّةَ مَنْزِلَكِ وَمَأْوَاكِ، فَلَقَدْ أَوْلاكِ مِنَ الْخَيْراتِ مَا أَوْلاكِ
رمز رسیدن به سعادت ابدی و خشنودی خدا و امام زمان این است که ما به صالحان و شایستگان یعنی پیامبران و اهل‌بیت اقتدا کنیم. حضرت امام سجّاد فرمودند: «ألا و إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه ِ مَن يَقتَدي بِسُنَّةِ إمامٍ و لا يَقتَدِي بِأعمالِه»؛ «منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيرۀ امامى را بپسندد ولى به صورت عملی از كارهاى او پيروى نکند». همچنین امام عصر روحی فداه میفرمایند: « مَن أحَبَّنا فَليَعمَل بَعَمَلِنا ، وَليَستَعِن بِالوَرَعِ ، فَإِنَّهُ أفضَلُ مايُستعانُ بِهِ في أمرِ الدُّنيا وَالآخِرَةِ»؛ «هر كه ما را دوست دارد، بايد به كردار ما نیز عمل كند و در مسیر بندگی، از پارسايى و تقوا مدد گيرد؛ زیرا تقوا بهترين مددكار در امر دنيا و آخرت است».
اگر این اقتدا در حرف و عمل شکل گرفت قطعاً ما به مقام رضا و تسلیم می‌رسیم و مُهر «راضیة مرضیة» و «تقیة نقیة» نصیب ما نیز میگردد. بنابراین طبق این فراز از زیارت، برخی از صفات بارز حضرت نرجس خاتون که زندگی زیبای او را ترسیم نموده است عبارتند از؛
1- اقتدا به اهل‌بیت، 2- در مسیر رضای خدا زیستن ، 3- پرهیزگاری 4-پاکی و طهارت در روح و عمل
و نتیجه این زندگی زیبا عبارت است از :
1- رسیدن به خشنودی و رضایت خدا و امام عصر 2- بهشتی شدن زندگی دنیایی و رسیدن به بهشت جاودان 3- لطف و عنایت و احسان خاص خدا.
فَلَقَدْ أَوْلاكِ مِنَ الْخَيْراتِ مَا أَوْلاكِ
حضرت نرجس به صورت ویژه مورد لطف و عنایت خداست. اما احسان ويژه و بلکه بالاترین لطف خدا به این بانو این است که وجود حضرت مهدی را به او عنایت کرده است. در واقع وجودی را در دامن او قرار داده که سید الاخیار و خیرالابرار و نورالانوار و صاحب الخیرات است، امامی که معدن همه خوبیها و آقای همه نیکان در تمام دوران‌هاست. به قول شاعر:
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد
تمام هستی زهرا نصیب نرجس شد
وَأَعْطاكِ مِنَ الشَّرَفِ مَا بِهِ أَغْناكِ، فَهَنَّأكِ اللّٰهُ بِما مَنَحَكِ مِنَ الْكَرامَةِ وَأَمْرأَكِ
و از شرافت و بزرگی آنقدر به تو عطا کرد که شرافتت کامل است
برای این عبارت باید «الله اکبر» گفت! این چه عظمتی است که خدای تعالی به حضرت نرجس خاتون عطا کرده که میگوییم: خدا آنقدر به تو شرافت داده که دیگر بی‌نیازت ساخته است. پس آنچه خدا به تو عطا کرده برایت گوارا و مبارک گرداند.
پناهگاه درماندگان
مقام مادر امام زمان آنچنان بالاست که یادش احیاگر دل‌ها و قبر شریفش محل توسل و توجه اولیاء خداست. اگر می‌خواهید بیشتر مورد عنایت امام زمان واقع شوید برای مادر معصومه‌اش صلوات بفرستید و گاه به محضر آن بانوی مهربان دو رکعت نماز یا آیاتی از قرآن را هدیه نمایید. اگر به سامرا رفتید از توسل به آن بانوی کرامت غافل نشوید، در این زیارت و توسل، گنج‌های گران‌بهایی نهفته است، به همین جهت در دعای بعد از زیارت در درگاه خدا عرض می‌کنیم: «وَبِقَبْرِ أُمِّ وَلِيِّكَ لُذْتُ»؛ خدایا من به قبر مادر ولیّت امام زمان پناهنده شدم. در واقع قبر بانو پناهگاه درماندگان و پناه‌جویان عالم است و دعا در این مکان مقدس، مستجاب است.
دعای بعد از زیارت بانو ملیکا
اللّٰهُمَّ إِيَّاكَ اعْتَمَدْتُ، وَ لِرِضاكَ طَلَبْتُ، وَبِأَوْلِيائِكَ إِلَيْكَ تَوَسَّلْتُ، وَعَلَىٰ غُفْرانِكَ وَحِلْمِكَ اتَّكَلْتُ، وَبِكَ اعْتَصَمْتُ، وَبِقَبْرِ أُمِّ وَلِيِّكَ لُذْتُ، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَانْفَعْنِي بِزِيارَتِها، وَثَبِّتْنِي عَلَىٰ مَحَبَّتِها، وَلَا تَحْرِمْنِي شَفاعَتَها وَشَفاعَةَ وَلَدِها، وَارْزُقْنِي مُرافَقَتَها، وَاحْشُرْنِي مَعَها وَمَعَ وَلَدِها، كَما وَفَّقْتَنِي لِزِيارَةِ وَلَدِها وَزِيارَتِها، اللّٰهُمَّ إِنِّي أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِالْأَئِمَّةِ الطَّاهِرِينَ، وَأَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ بِالْحُجَجِ الْمَيامِينِ مِنْ آلِ طٰهَ وَيس أَنْ تُصَلِّيَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبِينَ، وَأَنْ تَجْعَلَنِي مِنَ الْمُطْمَئِنِّينَ الْفائِزِينَ الْفَرِحِينَ الْمُسْتَبْشِرِينَ الَّذِينَ لَاخَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ، وَاجْعَلْنِي مِمَّنْ قَبِلْتَ سَعْيَهُ، وَيَسَّرْتَ أَمْرَهُ، وَكَشَفْتَ ضُرَّهُ، وَآمَنْتَ خَوْفَهُ، اللّٰهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَلَا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيارَتِي إِيَّاها، وَارْزُقْنِي الْعَوْدَ إِلَيْها أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، وَ إِذا تَوَفَّيْتَنِي فَاحْشُرْنِي فِي زُمْرَتِها، وَأَدْخِلْنِي فِي شَفاعَةِ وَلَدِها وَشَفَاعَتِها، وَاغْفِرْ لِي وَ لِوَالِدَيَّ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ، وَآتِنا فِي الدُّنْيا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا بِرَحْمَتِكَ عَذَابَ النَّارِ، وَالسَّلامُ عَلَيْكُمْ يَا سَادَاتِي وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ.
خدایا تکیه‌گاه من تویی و من خواهان خشنودی‌ات هستم و به اولیایت دل بستم و با آنان به درگاهت متوسّل شدم و بر آمرزش و بردباری‌ات توکل نمودم و در پناه تو آمدم و به قبر مادر ولی تو پناهنده شدم، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا به وسیله زیارتش سودمند کن و بر دوستی‌اش ثابت بدار و از شفاعتش و شفاعت فرزندش محرومم مکن و هم‌جواری‌اش را نصیبم فرما و با او و با فرزندش محشورم نما، چنان‌که به زیارت فرزندش و خودش موفّقم نمودی.
خدایا در درگاهت به وسیله امامان پاک رو می‌آورم و به حجّت‌های مبارکت از خاندان طه و یاسین توسل می‌جویم، از تو می‌خواهم بر محمّد و خاندان پاک او درود فرستی و مرا از آرام گرفتگان، رستگاران، شادمانان، مژده‌گیرندگانی قرار دهی که هیچ بیمی بر آنان نیست و هرگز اندوهگین نمی‌شوند و قرار ده مرا از آنانی که سعی‌شان را پذیرفته و کارشان را آسان نموده و گرفتاری‌شان را برطرف ساخته و ترسشان را ایمن نموده‌ای. خدایا به حق محمّد و خاندان محمّد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و این زیارت را آخرین بار من از زیارت این بانوی بزرگوار قرار مده و برگشت به زیارتش را تا زنده‌ام نصیبم فرما و پس از مرگ مرا در زمره ایشان محشورم کن و در شفاعت فرزندش و خودش واردم فرما و مرا و پدر و مادرم و مردان و زنان با ایمان را بیامرز و به ما در دنیا و آخرت خوبی عطا کن و ما را به رحمتت از عذاب دوزخ نگه‌دار، ای سرورانم، سلام و رحمت و برکات خدا بر شما باد.
خدایا به مادر امام زمان که ملیکه بندگی و صلاح و رستگاری است فرج یوسف عزیزش را برسان و ما را از نوکران آن حضرت قرار بده.